ANNE KALBİ ÇOCUĞUN OKULUDUR (Bağlanma sürecinin önemi)

Anne/bebeğe bakım veren ile bebek arasındaki bağlanma süreci hayat boyu süren “çalışan içsel süreç” olarak adlandırılmaktadır. Bebekle sağlanacak olan fiziksel bağlanmanın yanısıra psikolojik bağlanmanın, bebeğin bulunduğu yakın çevresiyle diğer kişilerle ve dünyaya olan güven ve güvensizlik bakış açısını çok boyutlu anlam da etkiler.

Bu nedenle anne/bebeğe bakım veren arasındaki ilişkide “ben değerliyim ve sen de değerlisin” şeklinde bir algı oluşmuşsa güvenli bir bağlanmanın gerçekleştiği sonucuna varılır. Bu algı çocuğun kendine güvenmesi ve çevresindeki diğer insanlarla dengeli ve sağlıklı ilişkiler kurması açısından çok önemlidir.

Eğer bebekte “ne sen değerlisin ne de ben değerliyim” diye bir algı oluşmuşsa güvenli bağlanma gerçekleşmemektedir.

Güvenli bağ oluştururken anne/bebeğe bakım veren kişinin bebeğe karşı davranışlarının tutarlı olması gerekir. Yani bir gün bebeğe karşı o değeri verirken ertesi gün o değeri yerine getirmemek “tutarsız” davranışı ortaya koymaktadır. Bu davranışta bebeğe ileride olumsuz anlamda geri yansıyacaktır.

Yine farklı bir durumdan söz edecek olursak; anne/bebeğe bakım veren “ben değerliyim ama sen değersizsin” algısında ve davranışında bulunuyorsa bunun adı korkulu bağlanmadır. Ve bu bağlanma sonucunda çocukta ciddi anlamda davranış bozuklukları, kişilik bozuklukları oluşmaktadır. Tüm bu kalıcı etkenler, güvenli-güvensiz bağlanma ile doğrudan etkilidir.

Anne kalbi çocuğun okuludur. -Henry Ward Beecher